Perpeksyon sa Buhanginang Palasyo

     

 "Perpeksyon sa Buhanginang Palasyo" 

Sa sayaw ng dagat, sa paghampas ng alon,

Isipang nag-iisa ngunit puso'y tumatalon.

Sa pagdaan ng kampanang tunog mula sa sorbetes,

Makenaryo'y tumitinig kasabay ang kanilang boses. 

Nakatutuwang makita, ligaya sa mukha ng mga bata,

Sinusulit, ninanamnam, paglangoy sa tubig-hiwaga. 

Pamilyang nagsama-samang paligayahin ang puso, 

Mga kastilyong nakatayo, sa mala-buhanging palasiyo. 

Tinig sa'king tainga, galaw ng hangin,

Tunog ng tubig alat at huni ng mulawin.

Tila kumokumpusa ng kantang kalikasan, 

Tunay na nakamamanghang pakinggan. 

Yapak ng mamamayang nagiwan ng marka, 

Sa buhangina'y tila naging tanda.

Tanda ng saya, ligaya't pagsasama, 

Na sa bakasyo'y nakamta't ninasa.

Sa puno ng niyog ay nakasandal, 

Pinagmamasdan ang gawa ng Maykapal. 

Nakakabaliw mang isipi't pakinggan,

Ngunit perpeksiyon ang salitang sa paraisong ito'y nakalaan. .

                                                                                                              - Atsu